- مجدالدین سجاوندی(مَ دُدْ دی)
احمد بن محمد ابی بدیل سجاوندی. عوفی او را از افاضل عراق و به لقب ’الامام الکبیر ملک الکلام’ ذکر کرده و کتابی در تفسیر قرآن مجید تحت عنوان ’انسان عین المعانی’ بدو نسبت داده است. از اوست:
اقبال وفادار است ز آن روی وفادارش
ایام نگونسار است زان زلف نگونسارش
بر خاک درش دیده در حسرت باد سرد
آب است و ندارد آب بی آتش رخسارش.
و رجوع به لباب الالباب چ لیدن ج 1 ص 282 و 363 شود
اقبال وفادار است ز آن روی وفادارش
ایام نگونسار است زان زلف نگونسارش
بر خاک درش دیده در حسرت باد سرد
آب است و ندارد آب بی آتش رخسارش.
و رجوع به لباب الالباب چ لیدن ج 1 ص 282 و 363 شود